Ik mis mijn moeder. Ze heeft al ruim 10 jaar dementie en herkent me al een aantal jaar niet meer. Ze reageert vaak niet op me en zal me niet knuffelen of een kus geven. Je kunt je wellicht voorstellen dat ik het mis om gezien te worden door mijn moeder. Toch leer ik juist door haar ziekte een nieuwe dimensie aan het thema ‘gezien worden’.
Jezelf laten zien is kwetsbaar
Half oktober 2015 was de opening van de expositie ‘Art to remember’ waarin ik de tekeningen en schilderijen die mijn moeder tijdens haar dementie heeft gemaakt, combineer met mijn eigen schilderijen. Ze hangen naast elkaar in het verzorgingstehuis waar mijn moeder al een paar jaar woont. Mijn moeder heeft hele mooie kunstwerken gemaakt tijdens haar ziekte. Heel puur en authentiek. Het is dus een prachtige expositie, maar het voelt ook heel kwetsbaar om mijn moeder zo te laten zien.
Mijn moeder herkent niemand meer
Mijn moeder was natuurlijk ook op de opening, maar had geen enkel besef van wat er aan de hand was. Ze zag de kunstwerken niet en herkende niemand meer. Veel van de genodigden hadden mijn moeder al een aantal jaren niet meer gezien en zagen het voortschrijdende effect van haar ziekte. Best confronterend.
Dit is wie mij nu zijn
En tegelijkertijd is er de troost van de expositie. Het is mijn mogelijkheid om in alle zachtheid en puurheid mezelf en mijn moeder aan de wereld te laten zien. Dit is wie wij nu zijn. Mijn moeder en ik. Het is goed zo.
Mezelf zien in de ogen van moeder
Een paar dagen later ben ik weer bij mijn moeder op bezoek. We lopen langs de expositie waarin ik ons samen zie en die zij niet opmerkt. We zitten naast elkaar en drinken thee. In stilte. Mijn moeder richt haar blik op mij. Er is geen herkenning, maar wel een soort nieuwsgierige verwondering. Ze kijkt lang naar mijn gezicht en ik kijk terug.
En opeens heft ze haar hand op en raakt op een hele lieve manier mijn wang aan. Ik zit heel stil. Dit doet ze anders nooit. Ik ben diep ontroerd en geniet. Ik voel me gezien vanuit haar realiteit. Ik zie mezelf in de ogen van mijn moeder. Ik ben mijn moeders dochter en daar ben ik trots op. Ik zie mezelf.
Warme groet, Syl
Wat kan ik voor jou betekenen?
Als buiten de lijntjes – coach help ik jou om zachter te zijn voor jezelf en om op een positieve manier om te gaan met (moeilijke) levenservaringen. Om voorbij te gaan aan de twijfels van je hoofd en te kiezen voor wat jou blij en gelukkig maakt. Om onbevangen buiten de lijntjes te kleuren in plaats van doen wat je denkt dat van je verwacht wordt.
Wil je ervaren hoe mijn buiten de lijntjes – coaching werkt? Doe de gratis opdracht ‘Waar sta je in je leven en hoe wil je verder?’ Je bent van harte welkom!
